Οι αρχαίοι καρχαρίες του Αμβρακικού

Τον Αρχέστρατο, φημισμένο Συρακούσιο ποιητή και φιλόσοφο του 4ου αι. π.Χ, τον έχουμε μνημονεύσει αρκετές φορές σε αναρτήσεις εδώ, καθώς θεωρείται ως ο πατέρας της γαστρονομίας, αφού ήταν αυτός που εφηύρε και τον όρο γαστρονομία, η οποία στην κυριολεξία σημαίνει οι κανόνες του στομαχιού (από τις λέξεις γαστήρ και νόμος).

Μελέτησε τους κανόνες περί ορέξεως και γευστικής απόλαυσης, και κατέθεσε το πρώτο βιβλίο μαγειρικής τέχνης στον κόσμο. Ήταν ο πρώτος που αντιμετώπισε τη μαγειρική ως τέχνη και μάλιστα έγραψε το ποίημα «Ηδυπάθεια» ή «Γαστρονομία», στο οποίο αποκαλύπτει τα μυστικά της αρχαιοελληνικής κουζίνας.

Εκτενή αποσπάσματα από το ποίημά του αυτό διάσωσε ο Αθήναιος στο γνωστό του έργο “Δειπνοσοφιστές” και μεταξύ αυτών των αποσπασμάτων υπάρχει και το εξής, που αναφέρεται στους; καρχαρίες του Αμβρακικού:

«Αν βρεθείς στην Αμβρακία και τύχει να δεις καρχαρία, αγόρασέ τον! Ακόμη κι αν κοστίζει το βάρος του σε χρυσάφι, μη φύγεις χωρίς αυτόν».

Ο Αρχέστρατος όμως αναφέρει κι άλλα εκλεκτά ψάρια του Αμβρακικού όπως λαβράκια, κρανιούς και τον αινιγματικό κάπρο.

Η κα Δήμητρα Μυλωνά στο πόνημά της “Αρχαία Αλιεία και Αλιεύματα στο Ιόνιο” γράφει ότι σε ανασκαφές στην αρχαία Κασσώπη, στο παρελθόν πιο κοντά στην ακτή απ’ ό,τι σήμερα, βρέθηκαν οστά από τόνο (Thynnus thunnus), τονάκι (Euthynnus alletteratus), λαβράκι (Dicentrarchus labrax), κέφαλο (Mugilidae), ροφό (Epinephelus sp.), ένα ελασματοβράγχιο (σκυλόψαρο ή καρχαρία) αλλά και θαλάσσια μαλάκια.